เรื่องของช้าง.........กับกิ่งไม้
จึงมักจะผูกลูกช้างไว้กับวัตถุขาดใหญ่ ที่ไม่อาจ
ขยับเขยื้อนได้ เช่น ต้นไม้ใหญ่ ซึ่งไม่ว่าลูกช้าง
จะดึงหรือลากอย่างไร ก็ไม่อาจหลุดพ้นเป็นอิสระได้
สิ่งนี้เองเป็น การจดจำว่า "ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ในสัตว์"
ดั้งนั้น หลังจากที่พยายามอย่างเต็มที่เเละเป็นเวลานานพอ
เเต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ ลูกช้างจะยอมเเพ้ไปเองเเละ
เชื่อว่าไม่ว่าจะอย่างไร ก็ไม่อาจหนีไปไหนได้
ท้ายที่สุด เมื่อลูกช้างโตเต็มที่น้ำหนักหลายตัน คนเลี้ยงก็
อาจผูกช้างไว้กับกิ่งไม้ก็พอ มันจะไม่หนีไปไหน
อันที่จริงมันไม่คิดเเม้เเต่จะลองหนีเลยด้วยซ้ำ
คูณเคยรู้สึกเช่นนี้ไหม ? เหมือนผูกติดกับสิ่งที่ไปไหน
มาไหนไม่ได้เเละไม่อาจหลุดพ้นเป็นอิสระหรือติดอยู่
กับรูปเเบบสังคม ชีวิตที่ซ้ำซากเหมือนไม่มีทางเลือกอื่น
ถ้าคุณไม่อยากทำงานแบบเดิมๆ หรือทำอะไรซ้ำซากๆ
จำเจ คุณก็ไม่ต้องทำ
พวกเราสามารถเลือกที่จะอยู่ เลือกที่จะเป็นตามที่ใจ
เราปราถนา เเล้วคุณจะพบว่า สิ่งที่ผูกติดคุณไว้
เป็นเพียงกิ่งไม้เล็กๆ เท่านั้น
" เป็นอิสระจากสิ่งที่ไม่ชอบ เพื่อเป็นทาสในสิ่งที่ชอบ "
ว่าแต่ว่าคนเราจะรู้ตัวกันหรือยัง ว่าตัวเองชอบอะไร
และพร้อมที่จะอยู่กับมันไปตลอดชีวิตรึเปล่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น